Τις πολιτικές θέσεις της Σύγχρονης Σοσιαλδημοκρατικής Κίνησης που συγκρότησε μαζί με άλλα στελέχη, επιβεβαιώνοντας ταυτόχρονα τις πληροφορίες ότι ήταν ενήμερος για το θέμα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, αναλύει ο ...
στενός συνεργάτης του Ευάγγελου Βενιζέλου και μέλος της Κεντρικής Οργανωτικής Επιτροπής Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Δατσέρης, στη σημερινή του συνέντευξη στις «6 μέρες».
«Το ΠΑΣΟΚ που θα προκύψει μέσα από το συνέδριο θα είναι ένα κόμμα από το συνέδριο θα είναι ένα κόμμα που θα αναγνωρίσει την ανάγκη αυτοκάθαρσης και θα συνεχίσει υπεύθυνα να έχει τη συνευθύνη στη διακυβέρνηση», υποστηρίζει ο κ. Δατσέρης, εξηγώντας γιατί εισηγείται από το 2011 την αλλαγή ονόματος του ΠΑΣΟΚ.
Διαβάστε αποσπάσματα της συνέντευξης:
- Ο κ. Βενιζέλος μιλά συχνά για την ανάδειξη μιας νέας πολιτικής γενιάς. Σημαίνει αυτό κάτι περισσότερο από τη συμμετοχή νέων στελεχών σε κάποια κομματικά όργανα; Είναι χρήσιμη για το κόμμα και την επιδιωκόμενη ανανέωση του η επαναφορά παλαιών στελεχών, τα οποία για κάποιους θα έπρεπε να είχαν «συνταξιοδοτηθεί» προ πόλου;
Στο ΠΑΣΟΚ συνυπάρχουν και οι αρνητικές όψεις δύο γενεών. Η δική μου γενιά, του Πολυτεχνείου, αρνείται πεισματικά να γεράσει. Μπορεί ηλικιακά να είμαστε μεγάλοι αλλά ώριμοι, συμπληρώνουμε όμως φέτος, όσοι πολιτικοποιηθήκαμε από τα νεανικά μας χρόνια, σαράντα χρόνια πολιτικής δράσης. Όσα οδηγούν στην αναγκαστική συνταξιοδότηση. Κάποιοι από εμάς πρέπει να κάνουμε πίσω, να βρούμε άλλους τρόπους έκφρασης. Η επόμενη γενιά, της Μεταπολίτευσης, οι σημερινοί τριαντάρηδες και σαραντάρηδες, αρνούνται ότι έχουν μεγαλώσει σε μάρσιπο. Πήραν τον σφυγμό και το βήμα των προηγουμένων. Δεν επιδιώκουν να ανατρέψουν και να αλλάξουν, θέλουν να διαδεχτούν κα να αντικαταστήσουν, κληρονομώντας και τα καλά και τα κακά. Πιστεύω ότι οι πολιτικές ηγεσίες πρέπει να συγκροτηθούν από αμάλγαμα προσωπικοτήτων ανεξαρτήτως γενιάς, με κριτήριο ότι εμφορούνται από έναν νέο πατριωτισμό: την επάνοδο της κοινωνίας και του έθνους στην ισχύ και την ευημερία. Με γνώμονες τη μόρφωση, την εργατικότητα, τη Δημοκρατία, το δημόσιο συμφέρουν και την αλληλεγγύη.
Γράφτηκε ότι εισηγείστε την αλλαγή ονόματος του ΠΑΣΟΚ. Θεωρείτε ότι είναι χρήσιμη στη σημερινή συγκυρία.
Πράγματι, το εισηγούμαι σταθερά από τον Δεκέμβριο του 2011. Κάποιοι θεωρούν ότι το ΠΑΣΟΚ είναι το ισχυρότερο «σήμα κατατεθέν» της χώρας. Ήταν θετικό, όταν ήταν το κίνημα της ελπίδας και της αλλαγής. Μετατράπηκε σε ισχυρό αρνητικό «σήμα» της κρίσης, της φτώχειας και, δυστυχώς, όχι μόνον. Να θυμηθούμε τους πολιτικούς παππούδες μας. Το κόμμα των φιλελευθέρων, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ασφυκτιούσε μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς στους δύο γύρους του Εμφυλίου. Ανέλαβε όμως την ευθύνη και έδωσε, θυσίασε πρακτικά, πέντε πρωθυπουργούς από τις τάξεις του. Πήραν τις βαρύτερες αποφάσεις, διαπραγματεύτηκαν με τους τότε διεθνείς παράγοντες και μετά διαλύθηκαν. Ανασυγκροτήθηκαν ύστερα από εννέα χρόνια ως Ένωση Κέντρου, αλλά άφησαν μια Δημοκρατία, έστω τραυματισμένη, αλλά ζωντανή, και τη διάδοχη ότι ποτέ ξανά ο τόπος δεν πρέπει να μείνει αποκλειστικά στο έλεος της αντιπαράθεσης των άκρων, χωρίς Κέντρο, τη Δημοκρατική Παράταξη, όπως και αν ονομάζεται.
Πηγή: 6 ΜΕΡΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου